in europa en midden- en verre oosten
Spanje
Barcelona, Park
Güell
De twee
paviljoens van het Park Güell worden door Eduardo Rojo Albarran in
zijn boek El Park Güell (1986) in verband gebracht met de zoektocht naar
de Heilige Graal. Het ene huisje symboliseert de Graalburcht, het andere
de
Wonderburcht. De wandeling door het Park is te beschouwen als de
zoektocht naar de Graal, eindigend bij de Graalburcht.
Het park Güell
ligt op een helling. De twee huisjes bevinden zich onderaan. Wanneer men
via de roltrappen links, het park ingaat, naar beneden wandelt en via de
huisjes er weer uitgaat, “beleeft” men zo de zoektocht naar de Graal.
Overigens is deze makkelijke afdaling in tegenspraak met het verhaal,
waarbij onderweg juist vele moeilijkheden overwonnen moesten worden om de
Graal te vinden.
Antonio
Gaudi, de architect van het Park Güell, had bewondering voor de opera Parsifal van Richard Wagner die in Barcelona werd opgevoerd, maar heeft nooit gezinspeeld op de relatie met het graalverhaal.
Hij was een zeer godvruchtig man, die leefde als een kluizenaar.
Robert Hughes vermeldt deze anekdotiek uitvoerig op de pagina's 426/427 van
zijn boek "Het epos van Barcelona, koningin der steden" (Balans, Amsterdam
1992).
1. Paviljoen
links van de ingang (straatzijde)
2. Paviljoen
rechts van de ingang (straatzijde)
3. Paviljoen
links van de ingang (vanuit het park)
4. Paviljoen rechts van de ingang (vanuit het park)
foto's: Jan Zeven, 2004
Covadonga. (kloof/ravijn) synoniem met per ce val = kloof / ravijn
.
Montserrat(basiliek
met zwarte madonna) nabij Barcelona, gezien als een Graalplek
door Von Humboldt, Goethe en Wagner, werd in de Middeleeuwen Monsalvat genoemd.
De Montserrat ooit bewoond door heremieten en kluizenaars werd eveneens
gezien als een locatie waar zich de Heilige Graal zou bevinden.
Deze Graaltempel wordt door Johann Wolfgang von Goethe
(1749-1832) gesitueerd in het gebied van de
Montserrat in Catalonië, op grond van hem door
Alexander von Humboldt,
geoloog, bioloog en klimatoloo
toegezonden beschrijvingen
van de hermitages in de
rotsen
van het woeste gebied in die streek.
Op hoge leeftijd schreef Goethe later nog over deze locatie:
"nergens zal de mens rust en geluk vinden dan in zijn eigen Montserrat".
Ook Schiller constateerde naar aanleiding van de beschrijvingen van von
Humboldt dat "Montserrat de mens voert van de uiterlijke naar de
innerlijke wereld".
Later nam Richard Wagner ze over in zijn regieaanduidingen bij het
libretto van de Parsifal.
5. kaart omg. Barcelona en
Montserrat
6. zicht op klooster, uit: Montserrat, Triangle Postals, 2002
7. kapel, id.
8,9,10. omgeving,
foto's: Jan Zeven, 2004
Mon(asterium) Salvat(oris) van Nogal de las Huertas (bij Sahagun), door Günther Ebersold gezien als Graaltempel.
San Juan de la Pena (klooster) in Aragon = Munsalvaesche, ligt beneden aan de
Mont San Salvador.
Hier werd volgens de overlevering
door koning Ramiro I (elfde eeuw), "de heilige kelk van het Laatste Avondmaal",
met andere woorden de Heilige Graal, in veilige bewaring gegeven aan de monniken
van San Juan.
Het verblijf in deze kasteelachtige
kloostergemeenschap gaf nieuwe impulsen aan de twaalfde-eeuwse franse graalsagen, die spraken van het verafgelegen kasteel Munsalvaesche - de
woeste berg, monte salvaie, mont sauvage - alwaar de graal werd bewaakt door een
compagnie ridders.
Een moeilijk te vinden en ontoegankelijke plek, net als San
Juan de la Peña.
"Zij die het zoeken zullen het niet vinden, alleen als men het niet zoekt
zal men het vinden, Munsalvaesche is de naam".
De monniken van San Juan hadden in werkelijkheid een met juwelen versierde
kelk in hun bezit, die was samengesteld uit twee bokalen, bij elkaar
gehouden door prachtig bewerkt frame en handgrepen van goud, nu
achter slot en grendel in de schatkamer van de kathedraal in Valencia.
San Pantaleon de Losa(30 km onder Bilbao)
De kapel van San Pantaleón de losa staat op de top van een grote
rots, die in een ronde vallei ligt doorsneden door de rivier de Losa en
bevindt zich zo'n 30 km onder Bilbao.
San Pantaleón de Losa is middelpunt van een gebied dat verbonden is met
de legenden van de heilige Graal, op basis van een aantal toponiemen.
- Vlakbij ligt het dorp
Criales gelijknamig met Griales (=Graal).
- De Sierra Salvada komt overeen met Mont Salvat uit de legende.
- Parsifal zou een personificatie van Alfonso II, (759-842) kunnen zijn
- De Graalkelk bevatte ooit het bloed van San Pantaleón, literair analoog
met het bloed van Christus.
Deze legenden werden
ongetwijfeld meegebracht door pelgrims uit het noorden, onder invloed van
de heroische strijd tegen de Moren.
Portugal
Serra da Sintra, westelijk van Lissabon.
De Serra da Sintra, in het verleden Mons Sacer, Heilige Berg, genoemd, was
een plek vol legenden en mythen. In één van de verhalen is sprake van
een “Parsifal” zoektocht, ditmaal met Clarimundo als dappere ridder. Op
het hoogste punt stond vanaf 1513 een klooster van de kloosterorde Sint
Hieronimus, sinds 1743 niet meer actief, waardoor het complex in verval
raakte. Nu staat daar het Pena Palace omgeven door 200 hectare
aangelegde tuin.
Vanaf 1838 zijn voor die plek in opdracht van de prins-gemaal van Dona
Maria II van
Portugal, Dom Fernando II, ontwerpen voor zijn droompaleis en tuin
gemaakt, waarbij gedeelten van het klooster werden opgenomen in de
plannen.
Dom Fernando II (1816-1885), telg uit het geslacht Saxen Coburg-Gotha en
geboren in Wenen, stond net als Ludwig van Beieren bekend om zijn
voorliefde voor de kunsten, hij was kunstverzamelaar en patroon van de
Kunstacademie, de Architectuur- en Archeologieopleiding in Lissabon.
Hij stelde Wilhelm Ludwig, Baron von Eschwege (1777-1855) als
verantwoordelijke architect aan het hoofd van een grote groep ontwerpers
en kunstenaars.
Von Eschwege was geoloog, geograaf en als militair ingenieur in dienst
van het Portugese leger.
Hij was goed bevriend met Goethe (1749-1832) en Von Humboldt
(1769-1859), beiden geïnteresseerd in het thema Graalburcht (zie bij
Spanje - Montserrat).
Opmerkelijk is de grote hoeveelheid stijlvormen die
binnen en buiten zijn toegepast.
Zo zijn er Duitse neogotiek, Portugese Manuelstijl, Oriëntaalse
elementen (Turks-Ottomaans, India), Moorse invloeden. In het interieur
zijn er de
Saxenkamer, de Arabische kamer en kamers met een mengelmoes van
stijlsoorten door elkaar.
Na de dood
van Von Eschwege en Dom Fernando II, hebben de troonopvolgers het
werk nog geruime tijd ondersteund, maar niet alle interieurschetsen (van
oa Eugen Ruhl) zijn uitgevoerd.
De componist Richard Strauss (1864-1929) bezocht het
gebied rond Sintra toen het paleis net voltooid was, hij meende de
burcht van de Heilige Graal te ontwaren die oprees boven de tuinen van
Klingsor.
11. kaart Sintra en omg.
12. Pena Palace
13. plattegrond (1 van de 5 niveau's)
14. luchtfoto
15. lithografie, Joao Monteiro, 1855
16. foto eindfase bouw 1855
17. zitkamer koninklijke familie
18. kamer met uitzicht, aquarel, Eugen Ruhl, 1855
Uit:Pena Palace by Paulo Pereira & José Martins Carneiro Scala
Publishers London 2004