Kunstenaarskolonies in Europa

Aan het begin van de 20e eeuw was er in West-Europa sprake van een idealistische “terug naar de natuur” reactie op de snelle industrialisering en het steeds complexer wordende leven in de grote steden.
Het leven op het platteland en in de natuur werd voor veel kunstenaars, filosofen, idealisten en hervormers een inspiratiebron en een alternatief.
Het zich snel uitbreidende spoorwegnet maakte het mogelijk om buiten de stad te gaan wonen en werken, en toch de noodzakelijke sociale en zakelijke kontakten te kunnen onderhouden.
De connectie van Nederland en de Monte Verità (Ascona) is in kleur aangegeven. (klik op de rode blokjes)

Opvallend is het ontbreken van koloniën in Italië, Spanje, de Balkan, Schotland en Ierland. Mogelijke verklaring is dat er in deze landen rond 1900 veelal nog sprake was van feodale en sterk clericale samenlevingen, die nog nauwelijks een industriële ontwikkeling hadden doorgemaakt. De sociaal culturele omstandigheden waren hier, in tegenstelling tot West Europa, niet bevorderlijk voor het ontstaan van vrijdenkerij.

Bron: Künstlerkolonien in Europa (im Zeichen der Ebene und des Himmels), een uitgave bij de gelijknamige tentoonstelling in het Germanisches Nationalmuseum Nürnberg. nov 2001, febr 2002