in europa en midden- en verre oosten
De Graalburcht
De Graalburcht wordt op de meest uiteenlopende manieren beschreven, als Graalburcht, als Wonderburcht
en soms als Graaltempel.
De Graalburcht wordt gezien als een vrije schepping van de fantasie, een symbool, een fictief landschap, een niet op
enige kaart ingetekend locatie.
Er moet kennelijk toch een voorbeeld zijn, hoe meer torens hoe meer Graalburcht. Verder als een oeroud inspiratiecentrum
dat zijn hoofdwerkzaamheid heeft afgestaan aan het centrum van de Heilige Graal, als een esoterisch centrum, ook als
het Purgatorium, de louteringsplaats voor de ziel.
Het bezit de status van bovenaards, brengt in vervoering en leidt naar het Paradijs.
De Graalburcht werd bij Chrétien de Troyes nog niet benoemd. Later, in de Perlesvaus (1190-1212) kwamen al meerder namen
voor: Edein, Chastel Mortel, Chastiax de Joie en Chastiax des Armes. (Bijvoorbeeld Perceval’s oom
die het kasteel Chastel Morte of Chastel Marte, in het verhaal een Graalkasteel, in bezit heeft genomen,
wordt bestreden en gedood).
Door de vele vertalingen en toponymische en etymologische interpretaties heeft de Graalburcht namen gekregen zoals:
Munsalvaesche - Munsalwäsche - Mounsalvage - Montsalvat - Mountsalvatge - Corbenic - Corbénic – Corberic - Corbière
- Corbenit - Carbonek - Carduel - Cardueil.
De ligging van de Graalburcht wordt als volgt beschreven: bij voorkeur op een bergtop, in de buurt
van water, ergens aan een rivier, een meer of bij de zee of een eiland, er is veel bos in de omgeving.
De omgeving heet vaak Terre de Salvaesche, Salvaterre, Corbenit of Corlenot.
De burcht is niet volledig onbereikbaar voor stervelingen, de burcht kan als een fata morgana verdwijnen, de weg ernaartoe
kan zoekraken of is huiveringwekkend en gevaarlijk, anders gezegd het is moeilijk maar niet onmogelijk om de Graalburcht
te vinden en binnen te komen. En dan zijn er nog de Templeisen, de Tempeliers (de handhavers van de orde en de
beschermers van de Graal) die de burcht bewaken.
De relatie Graalburcht – Wonderburcht.
De Graalburcht is behalve een reële burcht ook symbool van de geestelijke, spirituele of esoterische zoektocht
waarbij Parzifal als Gawains geestelijke "ik" de hoofdpersoon is.
De Wonderburcht symboliseert de zoektocht waarbij de hoofse liefde, de ridderlijkheid en het aardse een grote
rol spelen met als hoofdpersoon Parzifals aardse alter ego, Gawain. In ieder verhaal gaat de protagonist op zoek naar
de Graal. Afhankelijk van zijn karakter of van zijn psychologische, ideële en geestelijke uitgangspunt om de zoektocht
naar de Graal te willen volbrengen, bevindt deze zich in de Graalburcht of in de Wonderburcht.
De burchten blijken afhankelijk van het verhaal onderling inwisselbaar te zijn. De Wonderburcht heeft vaak de naam Schatel
Merveil, Schastel Merveile, etc. De Graaltempel is een andere benaming voor de Graalburcht of voor een ruimte
in een Graalburcht, waar zich de Graal bevindt. Deze plek, waar de Graalrituelen plaatsvinden wordt de tempel genoemd.
Enkele voorbeelden:
De miniatuur illustreert
een episode in het verhaal waarin een vrouw Lancelot naar de Graalburcht Corbenic stuurt. Lancelot zal de Graal niet
kunnen vinden door zijn overspelige relatie met Koningin Guinevere. Zijn zoon Galahad zal de heilige queeste uiteindelijk
volbrengen.
Uit: Le second volume de Lancelot du Lac, Paris, Antoine Vérard, 1494.
Lancelot
arriveert bij de Graalburcht Corbenic, en doodt daar een vuurspuwende draak. De Graalkoning heet hem welkom, tijdens
de maaltijd verschijnt de Graal. Lancelot wordt bedwelmd en in de veronderstelling dat hij bij Guinevere ligt, verwekt
hij Galahad bij de dochter van de Graalkoning.
UIt: Le second volume de Lancelot du Lac, Paris, Antoine Vérard, 1494.
"Die Gralsburg", tekening
van Julius Diez voor het tijdschrift Die Jugend (München)1925.
De Burgundenburcht in Worms uit Fritz Lang's film
"Die Nibelungen, deel 1", 1922-1924, was zijn inspiratiebron.
Het kasteel
doet denken aan de beschrijving van de Graaltempel in Albrecht’s De jonge Titurel. Deze tempel was gebouwd door de eerste
graalkoning Titurel. Werktekeningen en bouwmaterialen werden door de Graal zelf verschaft. De tempel met de hoge muren
is gebouwd in een cirkel, de centrale hal is bedekt door een grote gouden koepel, omgeven door vele spitsen. De koepel
wordt gedragen door zuilen. De architect Sulpiz Boisserée tekende in 1835 een op Albrecht gebaseerde reconstructie van
Wolfram’s Graaltempel. Holtz interpreteerde de Graaltempel als het binnenste deel van de Graalburcht beschermd door
hoge muren.
Uit: Wolfram von Eschenbach, Parzival, calligraphy en illustraties. Johann Holtz, Flensburg, eerste helft 20 e eeuw.
"Daar is Camelot!
De uitgelaten reizigers worden stil als ze deze monumentale ridderlijkheid zien. Hier staat het paleis, verguld door
de ondergaande zon. Gebouwd door de grote magiër Merlijn, die voorspeld heeft dat het slot zal verdwijnen als de hebzucht
triomfeert over de eer."
Uit: Prins Valiant, deel 27, De speurtocht naar de Heilige Graal door Harold R. Forster, 1959
Klik op afbeelding.
Uit: De Rode Ridder, deel 155: Montsalvat en deel 156:
De Graalkoning. (Willy Vandersteen)
Lancelot bereikte na veel vasten en bidden de graalburcht. Als zondaar kon hij niet naar binnen, maar wel kreeg
hij een visioen. Toen hij te dichtbij kwam, werd hij door vlammen getroffen en bleef hij 24 dagen versuft.
E. Burne-Jones, olieverf, 1870.
(klik op afb. voor vergroting)
1
2
3
afb.1,2. Sulpiz Boisserée, Ontwerpen Graaltempel, 1834
afb. 3.
Lars Ivar Ringbom,
Ontwerp voor de Takht-i-Taqdis (Takht-e-Suleiman) als centrum van de wereld.(1951)